Μια κόκκινη μύτη, ένα βιολί
κι ένα όνειρο

Ελληνοεκδοτική | 2021 | Εικονογράφηση: Francesca Cosanti

Περιγραφή

Ένα αγόρι ονειρεύεται ένα βιολί και μια κόκκινη μύτη.
Το γέλιο είναι η δύναμή του στο λευκό κάστρο.
Το δοξάρι του διώχνει τα Μαύρα Βέλη
και πλημμυρίζει το κάστρο με χρώματα.

Το αγόρι μεγαλώνει.
Κάθε μέρα, μετά τη βάρδια στο νοσοκομείο,
παίρνει το βιολί, φοράει την κόκκινη μύτη
και αναζητά τα χαμόγελα των παιδιών.
Μαζί ταξιδεύουν στα παραμύθια.
Γελούν, τραγουδούν, ονειρεύονται.

Μια τρυφερή ιστορία για την αξία του εθελοντισμού και της προσφοράς.
Για τη θεραπευτική δύναμη του γέλιου, της μουσικής και του παιχνιδιού.

 

Η Γιώτα Αλεξάνδρου γράφει με απαράμιλλη ευαισθησία μια όμορφη ιστορία για την καταλυτική σημασία του γέλιου στα παιδιά που δοκιμάζονται από διάφορες ασθένειες στα δωμάτια των νοσοκομείων, στέλνοντας ένα ηχηρό μήνυμα χαράς και αισιοδοξίας. Η γλώσσα της ποιητική και τρυφερή, με λεπτεπίλεπτο χιούμορ και οικονομία λόγου, πλάθει εικόνες γεμάτες ζωντάνια και φως, υμνώντας τη χαρά και τη δύναμη της προσφοράς, το πάθος για ζωή και δημιουργία.
Λίνα Μουσιώνη

Αγορά

Ημ. Έκδοσης: 12/2021
Σελίδες: 40
Ηλικία: 5+
ISBN: 978-960-563-320-2
Σχήμα: 22 x 30 cm
Βιβλιοδεσία: Σκληρόδετο
Εικονογράφος: Francesca Cosanti

Κατερίνα Ζαμαρία, εφημερίδα Αυγή, 20/06/2023
Βανέσα ΝερούτσουHappyLearningSeeds.com, 7/1/2022
Δώρα Πουρήelniplex.com, 27/1/2022
Ελευθερία ΚαλούδηΒιβλιοδρόμιο, 6/2/2022
Μαρία ΡουσάκηKosvoice.gr, 7/2/2022
Αγγελική Ευσταθίουpaidikavivlia.com, 9/2/2022
Πάνος Τουρλής, vivliokritikes.com, 9/2/2022
Λίνα Μουσιώνηlarissanet.gr, 10/4/2022
Κατερίνα ΔημόκαΔημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Λεβαδειάς, 3/5/2022
Αγγελίνα Παπαθανασίου, thematofylakes.gr

Θεατρική παρουσίαση του βιβλίου από τη συγγραφέα (βίντεο)

 

Η Γιώτα Αλεξάνδρου συναντά τους μικρούς της φίλους
στο Νοσοκομείο Παίδων Π.&Α. Κυριακού,
με αφορμή το βιβλίο της “Μια κόκκινη μύτη, ένα βιολί κι ένα όνειρο”

Θεατρική παρουσίαση του βιβλίου από τη συγγραφέα
στη Garderie της Κομισιόν στο Λουξεμβούργο

Θεατρική παρουσίαση του βιβλίου από τη συγγραφέα
στους μαθητές του Νηπιαγωγείου, της Α’ & Β’ τάξης
του ελληνόφωνου τμήματος του Ευρωπαϊκού Σχολείου Βρυξελλών ΙΙΙ

Θεατρική παρουσίαση του βιβλίου από τη συγγραφέα

Λέξεις κλειδιά: εθελοντισμός, ανιδιοτελής προσφορά, αλληλεγγύη, κοινωνική ευαισθησία, κοινωνική ευθύνη, ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, ευαισθησία σε θέματα ευαλωτότητας, υγεία σωματική και ψυχική, δημιουργικότητα, φαντασία, έκφραση και διαχείριση συναισθημάτων μέσω των τεχνών (μουσική, θέατρο, λογοτεχνία), συνύπαρξη στην κοινότητα.

 

Πρόγραμμα Σπουδών Δράσεων Ενεργού Πολίτη:

Θέμα: Συνύπαρξη στην κοινότητα, Κοινωνική αλληλεγγύη-υποστήριξη ευπαθών ομάδων, Προαγωγή ποιότητας ζωής του γενικού πληθυσμού (υγεία).

Δείτε τη σχετική δράση «Ευχές και δώρα από καρδιάς» στον Οδηγό Εκπαιδευτικού-Δράσεις Ενίσχυσης της Ενεργού Πολιτειότητας, ΙΕΠ, Αθήνα 2024 (σελ. 43-47).

 

Εργαστήρια Δεξιοτήτων:

Θεματική Ενότητα: ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΑΙ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΩ-ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ & ΕΥΘΥΝΗ

Τομέας: Εθελοντισμός

Θεματική Ενότητα: ΖΩ ΚΑΛΥΤΕΡΑ – ΕΥ ΖΗΝ

Τομέας: Ψυχική και Συναισθηματική Υγεία

 

Προτάσεις για αξιοποίηση της ιστορίας στην τάξη

-Ο Ζήσης, ο ήρωας της ιστορίας, ήθελε από μικρός να γίνει αστείατρος και να έχει το δικό του αστειατόριο. Τι θα κάναμε εμείς, αν ήμασταν αστείατροι; Πώς θα ήταν η στολή μας; Τι θα ακούγαμε με το δικό μας αστειοσκόπιο; Τι θα είχε το δικό μας αστειατόριο; Ζωγραφίζουμε ή/και γράφουμε τις απαντήσεις μας.

-Ο Ζήσης έκανε ζογκλερικά με μανταρίνια. Τι θα χρησιμοποιούσαμε εμείς για να είναι το νούμερό μας πιο αστείο; Πειραματιζόμαστε με διάφορα ελαφρά αντικείμενα.

-Από πού αντλούσε τη δύναμή του ο Ζήσης ως παιδί όσο νοσηλευόταν στο νοσοκομείο για να γίνει πιο γρήγορα καλά; Ποιοι ήταν οι «υπερήρωες» που τον στήριζαν; Σκεφτόμαστε κι εμείς τι και ποιοι μας κάνουν χαρούμενους και φτιάχνουμε το δικό μας αστειοσκόπιο για να ανατρέχουμε σε δύσκολες στιγμές (εκτυπώνουμε το φύλλο εργασίας).

-Γιατί ο Ζήσης ήθελε να γίνει αστείατρος;

-Φανταζόμαστε πώς θα είναι η ζωή του Ζήση στο μέλλον, μετά από 10-20 χρόνια. Τον ζωγραφίζουμε και γράφουμε για την καθημερινότητά του.

Ετοιμάζουμε με τους συμμαθητές μας ένα αστείο σκετς, το βιντεοσκοπούμε και το στέλνουμε ή το παρουσιάζουμε διαδικτυακά σε κάποιον/α φίλο/η μας που είναι άρρωστος/η και λείπει καιρό από το σχολείο. Φτιάχνουμε μια αστεία κατασκευή ή ένα επιτραπέζιο παιχνίδι μαζί με μια αστεία κάρτα με ευχές ή γράφουμε μια αστεία ιστορία, την εικονογραφούμε και δημιουργούμε ένα χειροποίητο ή ηλεκτρονικό βιβλίο. Χαρίζουμε τα δώρα μας σε παιδιά που νοσηλεύονται για κάποιο χρονικό διάστημα.

Κύριε Χρόνε, να γίνουμε φίλοι;

Έλα να παίξουμε ως την άκρη του λευκού δάσους.» Σκεφτόμαστε τι άλλο θα μπορούσαν να κάνουν τα παιδιά που νοσηλεύονται για να περάσει όσο γίνεται πιο ευχάριστα ο χρόνος παραμονής τους στο νοσοκομείο.

Φύλλο εργασίας-Το δικό μου αστειοσκόπιο

Θεατρική παρουσίαση του βιβλίου από τη συγγραφέα (βίντεο)